Interview met Karin Morina, Clustermanager SKAR

Een aantal locaties van kinderopvang SKAR heeft in 2017 meegewerkt aan het onderzoek van prof. dr. Ferre Laevers “Procesgericht werken aan kwaliteit in kinderopvang”.

Inmiddels zijn we ruim anderhalf jaar verder. We bevragen Karina Morina, clustermanager van SKAR. Wat heeft het jullie gebracht? Karin blikt terug op de onderzoeksperiode en vooral op welke inzichten het de organisatie gebracht heeft.

Van speelhuisjes naar speelelementen

‘Eén van de inzichten die het onderzoek ons bracht betrof de buitenruimtes en het buitenspel. SKAR heeft vanuit het verleden altijd al veel aandacht gehad voor dit thema. Uit onderzoek kwam dat er nog een wereld te winnen viel, buiten. Dat heeft ons gesterkt om onze oude visie over binnen- en buitenruimtes eens flink af te stoffen, en samen met onze pedagogische divisie en de inzichten van het onderzoek zijn we die visie gaan herijken en verrijken. Daar waar we in het verleden gecharmeerd waren van speelhuisjes, met beperkte speelmogelijkheden, wilden we nu veel meer gaan naar speelelementen die de ontwikkeling van kinderen breed stimuleerden. We zijn op zoek gegaan naar hoveniers die ons begrepen en zijn buitenruimtes gaan herinrichten. Het resultaat is veel meer aandacht voor échte betrokkenheid bij buitenspel en een rijke, uitdagende omgeving die dat stimuleert’.

De kern: kijken naar welbevinden en betrokkenheid

Wat tijdens het onderzoek en de bijbehorende trainingen opviel, was de blijde ontdekking van een grote groep medewerkers dat het weer om hun vakgebied ging. Ze herinnerden zich weer waarom ze ooit voor dit vak gekozen hebben.

Karin geeft aan dat het onderzoek paste in een grotere kanteling of bewustwording van de organisatie. Kinderopvang is passé, we willen constructief bijdragen aan kindontwikkeling. En het instrument LOOQIN, maar ook ons Pedagogisch Kompas geven daarbij richting, en ook handen en voeten. Op locaties waar met LOOQIN gewerkt wordt, worden deze processen versneld. Doordat je mensen helpt gericht te kijken naar kindontwikkeling. Bij een aantal mensen is de verandering goed zichtbaar, in de wijze waarop ze kijken, waarop ze het gesprek voeren en het belang wat ze hechten aan deze manier van kijken.

Het kijken naar welbevinden was niet echt nieuw. Mensen wisten goed te duiden of kinderen lekker in hun vel zaten of niet. Het kijken naar betrokkenheid daarentegen, was niet heel vanzelfsprekend.

Anders in gesprek

‘Door de verschillende trajecten en processen in onze organisatie ontdekten we hoe snel we met elkaar oordelen in plaats van elkaar vragen te stellen. Op alle lagen in onze organisatie. Leidinggevenden en medewerkers. Medewerkers en kinderen. Medewerkers en ouders.

Het begrip betrokkenheid moest écht geladen worden en dat vraagt voor de een meer tijd dan voor de ander. Door tijd te maken, echt te kijken, samen te kijken kwamen we tot andere inzichten, bedachten we andere dingen voor kinderen én voor medewerkers. De gesprekken gaan nu veel meer over kinderen, over wat zij nodig hebben. De gesprekken met ouders zijn ook kwalitatief verbeterd. Waar medewerkers toch wel gemakkelijk spraken vanuit eigen beelden en waarneming, vroeg het instrument ons meer na te denken en zien we veel meer nuance. Het beeld wat je van een kind krijgt is veel completer. Via ouders kregen we terug dat het merkbaar was dat medewerkers beter voorbereid en onderbouwd het gesprek in gingen. Minder oordelend, maar meer delend en verkennend. Heel waardevol’.

Niet alles liep even soepel

Een belangrijke les die we hebben geleerd is het (vooraf en tijdens het proces) goed regelen van de randvoorwaarden. Niets zo vervelend als willen starten met screenings, maar dan geen goed werkende WIFI of materiaal te hebben. Soms haken mensen daardoor echt af.

Het is belangrijk vooraf na te denken over de impact van het proces. Hoe bedden we deze implementatie in? Als we ergens tegen aan lopen, hoe en met wie pakken we dat op? Plannen we structureel evaluatiemomenten in, waarbij we met elkaar teruggaan naar ‘Waar was het ons ook alweer om te doen?’

Processen zijn natuurlijk altijd onvoorspelbaar, maar een aantal zaken zijn makkelijk te voorkomen wanneer je er vooraf beter over nadenkt. Bijvoorbeeld pas van start gaan als je weet dat WIFI en apparatuur goed werken.

Back on Track

Door omstandigheden heeft het proces een poos stilgelegen. We gaan het nu weer oppakken. Dat betekent het verfrissen van de trainingen en het gebruik van LOOQIN. We willen nog meer zichtbaar maken dat deze manier van kijken ons helpt, dat het echt wat betekent voor kinderen. Ook richting onze partners in het basisonderwijs. We geven kinderen een sterke basis en willen dat dat gaat opvallen. Van kinderopvang verrijken naar kindontwikkeling, wetenschappelijk onderbouwd. Wat wil je nog meer?